#คัมภีร์อภิธัมมาวตาร๙
บาฬีและแปล
(อธิบายบุญกิริยาวัตถุ ๑๐)
๒๒.
คจฺฉนฺติ
สงฺคหํ ทาเน,
ปตฺติทานานุโมทนา;
ตถา
สีลมเย ปุญฺเญ,
เวยฺยาวจฺจาปจายนาฯ
๒๓.
เทสนา
สวนํ ทิฏฺฐิ- อุชุกา
ภาวนามเย;
ปุน
ตีเณว สมฺโภนฺติ,
ทส
ปุญฺญกฺริยาปิ จฯ
๒๒-๒๓.
อนึ่ง
แม้บุญกิริยา ๑๐ นี้ จะจัดว่า มี ๓ เท่านั้น ก็ได้อีก คือ ปัตติทานและอนุโมทนา
ถึงการสงเคราะห์เข้าในทานมัย อย่างนั้นเหมือนกัน เวยยาวัจจะและอปจายะ
ถึงการสงเคราะห์เข้าในบุญข้อศีลมัย เทสนา สวนะ ภาวะที่ตรงแห่งทิฏฐิ
ถึงการสงเคราะห์เข้าในภาวนามัย.
๒๔.
สพฺพานุสฺสติปุญฺญญฺจ, ปสํสา สรณตฺตยํ;
ยนฺติ
ทิฏฺฐิชุกมฺมสฺมิํ,
สงฺคหํ นตฺถิ
สํสโยฯ
๒๔.
บุญคืออนุสติทั้งปวง
การสรรเสริญสรณะทั้ง ๓ ถึงการสงเคราะห์เข้าในทิฏฐุชุกรรม
ในการถึงการสงเคราะห์ได้นั้น ไม่ต้องสงสัย
๒๕.
ปุริมา มุญฺจนา
เจว,
ปรา ติสฺโสปิ
เจตนา;
โหติ
ทานมยํ ปุญฺญํ,
เอวํ เสเสสุ
ทีปเยฯ
๒๕.
ในบุญข้อทานมัย
มีเจตนา ๓ คือ ปุริมเจตนา ปุญจนเจตนา และปรเจตนา ในบุญข้อที่เหลือ
บัณฑิตพึงแสดงเจตนา ๓ ได้อย่างนั้นเหมือนกัน
***********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น